bi şiir
Yüzleştiğin
acı tanımsızdır anne...
Erkendir her
ölüm, sevdiğini uğurlarken buralardan.
başlangıcı olup sonsuza uzanan tek şey zamandır. Ve geriye kalan herşey, onun içinde kaybolmaya
mahkumdur, biliyorsun.
bunu tahmin etmemişsin işte, hiç böylesi aklına gelmemiş. düşlemiş miydin?
böyle birşeyi nasıl düşlersin ki, düşlemedin elbet.
sevdiğin hiçkimseye yakıştıramadın ki ölümü. onlar sıcaktılar, sevgi dolu. ama ölüm, içini üşütecek kadar soğuk. ellerin
değil, duygularındı üşüyen şu yaz ortası.
görememek, konuşamamak. bir gün önce yanında olandan, artık bir ömür boyu ayrı
kalmak gibi yakıcı hisler kapladı heryanını.
bu idi demek, sevdiklerinden önce gitmek isteyişinin nedeni. bunu nasıl bir bencillikle istediğin ve
isteğini ne kadar geçerli nedenlere dayandırdığın aşikardı şimdi.
ona senden yakın olanların acısını görünce, sakladın kendi acını. öncelik
sırasını karıştırdın acıların. Onların bu haline mi, acının asıl nedenine mi
üzülüyordu için, en ilk?
gideceğin zamanı bilerek yaşamanın verdiği ağırlığı, bir kez daha hissetmiştin
Bu açmazda,
kim daha acılıydı ki acaba?
bi şiir Yüzleştiğin acı tanımsızdır anne... Erkendir her ölüm, sevdiğini uğurlarken buralardan. başlangıcı olup sonsuza uzanan te...